శ్రీ తటవర్తి గురుకులం

తల్లి వాగ్దేవి రూపమే అతి పురాతనమైన అవధానము. ఈ ప్రక్రియ తెలుగుకే తలమానికము అని చెప్పడానికి కూడా కాస్త సాహసించవచ్చు. అవధానమునే ఊపిరిగా చేసుకున్న యోగకవిపండితులూ, ఖండాతరాలలో దీని ఖ్యాతిని విస్తరింపచేసిన మహానుభావులెందరో మనకి సుపరిచితులు.

అవధానము ద్వారా గాయత్రీ కటాక్షము ప్రధానమైన లక్ష్యమైతే, విశేషమైన జ్ఞాపకశక్తి, ఒకేవిషయంపైన దృష్టికేంద్రీకరణ తద్వారా మానసిక తపస్సూ, సాహితీ సేవ, భాషా రసహృదయుల మనసు రంజింపచేయుట, పసికవులను అవధానము వైపు మనస్సు మరలేటట్లు చేయుట దానిద్వారా అవధానము గంగా ప్రవాహము వలే సాగుతూ భావి తరములకందింపచేయుట. అనుషంగిక ప్రయోజనములై నిత్యనూతనమై విరాజిల్లు విద్య మన అవధానము.

వీటికి తోడుగా, ఒక అడుగు ముందుకు వేసి, గోదావరి తటాక కొవ్వూరు వాసి, ఆస్ట్రేలియా నివాసి, తెలుగు పిపాసి, నిస్వార్థ పద్యకవిత విద్యా దానశీలి, సాహితీ అభిమాని , ఆధ్యాత్మిక మార్గ బాటసారి, తటవర్తి గురుకుల రూపశిల్పి , అవధాన శారదా మూర్తి , శ్రీ శ్రీకల్యాణ చక్రవర్తి తటవర్తి గారు వారి గురువులు బ్రహ్మశ్రీ శ్రీ వద్దిపర్తి పద్మాకర్ గారి విశేష ఆశీర్వచనముతో, ప్రోద్బలముతో , తల్లిదండ్రుల దీవెనలతో , అవధానామునకు కొత్త భాష్యముగా , దీని ద్వారా ప్రాచీన దేవాలయాలు పూర్వవైభవమూ మరింత ప్రాశస్త్యమూ పొందాలనీ వాటిద్వార సమాజము మరింత ధార్మికముగా యుండి ఈశ్వరసేవ వైపు అడుగులువేసి జన్మను సార్థకము చేసుకోవాలనే ఒక గొప్ప సంకల్పముతో, తల్లి సరస్వతీ దేవి ఆజ్ఞతో, ఆశీస్సులతో పురుడుపోసుకున్న కార్యక్రమమే మన "అవధానార్చన" .

అనుస్ఠానమూ, ఉద్యోగమూ, కుటుంబమూ , మరొకవైపు గురుకుల విద్యార్థులకు శిక్షణ , విద్యార్థుల శతక రచనలకు నాంది పలుకుతూ వాటికి మెరుగులు దిద్దితూ …. ఇలా ఎంతో సమయాభావ పరిస్థితులున్నా వారాంతరాలలో వెతికి వెతికి ఒక యజ్ఞముగా ఒకటో ,రెండో, మూడో, నాలుగో దేవాలయాలను చేరుకొని వాటికి అర్చనగా , సేవగా ఆ దేవాలయ పురోహితులనూ, ధార్మికమండలినీ, ఊరిపెద్దలనూ సగౌరవముగా ఆహ్వానించి వారిని వీక్షకులకు పరిచయము చేసి, ఆ దేవాలయ విశేషములను వారిచే చెప్పించి ఆపై తనకూ, గురుకులాని చేతనైన తమవంతు సహాయము చేసి , వీలైనంతమేర ఆ దేవాలయ విశేషాలపై పృచ్చకులు సంధించే ప్రశ్నలకు తనదైన శైలిలో భక్తిని, తనభాషా పటిమను , కాస్త చక్కని సున్నిత హాస్యమును జోడించి పద్యకవితలను బదులుగా చెప్తూ, పదిమందికీ ఆదర్శమై నిలిచే ప్ర్యత్నమే ఈ మన అవధానార్చన.

సాహితీ సమరాంగణ సార్వభౌముడు , ఆంధ్రభోజుడు విజయనగర చక్రవర్తి శ్రీ శ్రీకృష్ణదేవరాయల వారి భువనవిజయము అణువణువూ నిండినిమిడీకృతమైన ప్రేరణే తటవర్తిగురుకుల వ్యవస్థాపకులు మరియు అధ్యక్షులు శ్రీ శ్రీకల్యాణచక్రవర్తి తటవర్తి వారి ఆలోచనలో విరిసిన పుష్పసౌరభమే ఈ కవనవిజయము.

గురువుగారి శిక్షణలో భాగంగా పెద్దలచే రచియింపబడిన పద్యమాలలను అధ్యయనము చేసి ఎన్నో విషయాలను, భాషాపటిమను నేర్చుకుంటూ అప్పడప్పుడూ గురుకులం పసికవులను ప్రోత్సహించే పనిలో భాగంగా వీరు కవనవిజయమను కార్యక్రమమును నిర్వహిస్తూఉంటారు. ఇందులో విశేషమేమంటే గురుకులం కవులందరూ సందర్భానుసారంగా వారే వ్రాసుకున్న పద్యాలను కాస్త హాస్యమును, భావుకత మేళవించి చెప్పేప్రయత్నం చేస్తున్నారు.

దీనిద్వారా వీరు మరింత ఉత్సాహము పొందడము ఒక ఎత్తైతే, ఇలాంటి కార్యక్రమాలు చూసి పలువురు పద్య శిక్షణకు ముందుకురావడం మరొక ప్రయోజనము తద్వారా భాష, భానుని వలే నిరంతరము ప్రకాశించుచు భాషాభిమానము ఫరిడవిల్లునని నమ్మకము.

ఇంతేకాకుండా ఈ కార్యక్రమాలు ఎదో ఒక సేవ సంస్థను పిలచి వారి సేవలను పరిచయంచేసి వారి మరింబ ఆర్థిక పరిపుష్టిని సమకూర్చి తద్వారామరిన్ని విజయాలను వారు కూదా పొందే ప్రయత్నము చేయడము ప్రధాన ప్రయోజనము. అలా జరిగిననాడు కవనవిజయానికి నిజమైన విజయమని నమ్ముతూ...

సర్వేజనఃసుఖినోభవంతు

"దక్షతే పరకార్యం శీఘ్రం కరోతీతి దక్షిణః దక్ష వృద్ధౌ శీఘ్రార్థేచ" అని "దక్షిణ" ని అమరకోశము వ్యాఖ్యానించింది. అనగా పరప్రయోజనము శీఘ్రముగా జేయువాడు అని అర్థము.

ఇదే స్పురణతో శిష్య ప్రయోజనమైన జ్ఞానము కొరకు తపించి దానిని శీఘ్రముగా ఒనగూర్చేవాడు గురువు. ఆ గురువు అవధాన శారదామూర్తి శ్రీ శ్రీ తటవర్తి కల్యాణ చక్రవర్తి తమ శిష్యులకు గురులఘువులు, చందస్సు, వ్యాకరణము పద్యవిద్యామెళుకువులు తదితర అంశములను జాతి కుల మత లింగ వయో బేధములు లేక నేర్పి ఆపై వారిచేత శతకరచనకు నాందిపలికించి వెన్నుదన్నుగ నిలచి శతకమును పూర్తిచేయించి తిరిగి ఆ శతకమును ఏ స్వార్థమూ లేక, ఏ రకమైన భౌతిక ప్రయోజనమునూ ఆశించక భగవతార్పితము కావలెనని అదియే ఆ శతకమునుకూ ఆ విద్యార్థి ఉన్నతికి శ్రేష్ఠమని తలచి గురుబోధ చేసి పెద్దలైన గురువులనో, లేక వీరు చదవుకున్న పూర్వ పాఠశాల ఉపాధ్యాయులనో అహ్వానించి వారి చేతులమీదుగా వారి అశీస్సులతో, బంధు మిత్ర ఆశ్రితుల సమక్షంలో , వేదాశీర్వచనములతో ఆ శతకములు "కావ్యగురుదక్షిణ" గా నిలుపబడుతున్నాయి.

ఈ విధముగా ఇప్పటికే జననీ, హరీశ్వరా, సాయినాథ, ఇత్యాది శతకములనేకము రూపుదిద్దికున్నవి. ఇదే మార్గమున మరికొంతమంది కవుల శతములు, గురువు పంచు సోమరస ఔషధబలముతోడ కలువలవలె విచ్చుకొనే ప్రయత్నము చేయుచుంటివి.

ఏమార్గమైనా చివరకి ఈశ్వర పాదములు చేరుటకొరకే కదా. మన గురుకులమెంచుకున్న మరియొక శ్రేష్ఠమైన మరియు విశిష్ఠమైన మార్గమిది. ఈ మార్గము కూడా కైవల్యపదమై ఆ బ్రహ్మమునుచేర్చునని సంపూర్ణముగా విశ్వసిస్తూ.. ..

సర్వేజనాఃసుఖినోభవంతు.